Józef Bohdan Ferencowicz, znany również pod pseudonimem „Krzesz”, urodził się 9 października 1890 roku w Starym Olkuszu. Jego życie zakończyło się tragicznie 27 września 1939 roku w Szacku.
Był on podpułkownikiem administracji w Wojska Polskiego, co podkreśla jego znaczący wkład w historię wojskowości polskiej. Jego dziedzictwo pozostaje istotnym elementem polskiej pamięci historycznej.
Życiorys
„Józef Bohdan Ferencowicz przyszedł na świat 9 października 1890 roku w Starym Olkuszu. Swoją edukację rozpoczął w rosyjskim gimnazjum państwowym. W 1905 roku wziął udział w strajku szkolnym, który zmusił go do przeniesienia się do I Gimnazjum Polskiego w Częstochowie. W okresie młodzieńczym aktywnie angażował się w działalność w Organizacji Młodzieży Narodowej oraz Narodowym Związku Robotniczym. Po uzyskaniu matury w 1909 roku udał się na studia do École supérieure de Textiles w Verviers w Belgii, jednakże nie zdołał ich dokończyć z powodu wybuchu I wojny światowej.
W czasie studiów kontynuował swoją aktywność niepodległościową, stając się m.in. współzałożycielem lokalnych struktur „Sokoła”. Był również współorganizatorem Polskich Drużyn Strzeleckich oraz pełnił funkcję zastępcy ich komendanta w Verviers i wiceprezesa Polskiego Zachodnioeuropejskiego Związku Sokolego. W ostatnich dniach pokoju ukończył kurs instruktorski Polskich Drużyn Strzeleckich w Nowym Sączu, skąd wkrótce został wysłany na Oleandry. Po sformowaniu I kompanii kadrowej pełnił służbę w trzecim plutonie, gdzie działał jako sekcyjny.
15 listopada 1914 roku został mianowany instruktorem w szkole podoficerskiej 1 pułku piechoty w Częstochowie. Niestety, po pobycie w szpitalu od grudnia 1914 do marca 1915 roku, został skierowany do oddziału wywiadowczego I Brygady jako zastępca komendanta posterunku wywiadowczego w Częstochowie, a później objął stanowisko komendanta tego posterunku. Ze względu na swoje działania werbunkowe oraz kolportaż wydawnictw legionowych, był karany grzywnami przez władze niemieckie. Po rozwiązaniu posterunku przez niemiecką administrację, Józef Piłsudski przeniósł go 1 lipca 1915 roku do Polskiej Organizacji Wojskowej, gdzie ponownie trafił do Częstochowy, pełniąc funkcję komendanta okręgu Va. Dnia 14 marca 1917 roku został awansowany na oficera POW.
W obawie przed aresztowaniem przez władze niemieckie, w 1918 roku objął stanowisko komendanta okręgu w powiatach olkuskim i miechowskim oraz części Zagłębia, które były pod okupacją austriacką. 1 listopada 1918 roku z powodzeniem kierował akcją rozbrajania Austriaków w swoim okręgu, a także zorganizował mobilizację członków POW.
18 lutego 1928 roku awansował na stopień majora, z datą 1 stycznia 1928 roku i 45. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W tym samym roku pełnił służbę w 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie, gdzie pracował jako oficer sztabowy pułku. 26 marca 1931 roku został przeniesiony z Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie do Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie objął stanowisko inspektora Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego. Na stopień podpułkownika awansował z datą 19 marca 1937 roku, zajmując 3. lokatę w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna. Jeszcze w marcu 1939 roku kontynuował służbę w Dowództwie KOP jako szef Urzędu Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego.
Podczas kampanii wrześniowej działał jako oficer w sztabie zgrupowania Korpusu Ochrony Pogranicza gen. Wilhelma Orlika-Rückemanna. Niestety, został aresztowany i stracony przez Rosjan 27 września 1939 roku w Szacku.
Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu parafialnym Świętej Rodziny we Wrocławiu (sektor 7-7-2-2a).
Ordery i odznaczenia
Józef Ferencowicz, znany ze swojego zaangażowania w życie publiczne, został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które świadczą o jego odwadze i poświęceniu.
- Krzyż Niepodległości, nadany 12 marca 1931 roku,
- Krzyż Walecznych, przyznany czterokrotnie, w tym trzykrotnie za działalność w Polskiej Organizacji Wojskowej w 1922 roku,
- Srebrny Krzyż Zasługi, otrzymany 16 marca 1928 roku,
- Odznaka Pamiątkowa „Pierwszej Kadrowej”,
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej, przyznany przez Łotwę, zezwolenie z 1929 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Zbigniew Cieślik | Włodzimierz Brayczewski | Grzegorz Kołodziejczyk | Arnold Jaskowski | Robert Głąb | Jakub GąsieckiOceń: Józef Ferencowicz