Karol Łaganowski

---

Życiorys

Karol Łaganowski był synem Józefa i Emilii z Pomichowskich. Po ukończeniu gimnazjum w Kielcach, podjął studia z zakresu prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

Pomimo aktywności zawodowej jako adwokat, Karol angażował się w pisanie artykułów oraz felietonów do różnych czasopism. Pracował z warszawskim magazynem „Nowiny” w 1883 roku, a po jego zamknięciu współpracował z „Kurierem Codziennym”. Następnie przez pewien czas był również związany z redakcją „Kuriera Warszawskiego”. W okolicach 1884 roku otworzył własną kancelarię adwokacką w Łodzi, równocześnie kontynuując współpracę z warszawską prasą.

Od 1887 roku pisał dla „Dziennika Łódzkiego”, który był publikowany między 1884 a 1892 rokiem. W tym czasopiśmie pojawiały się jego felietony, tygodniowe kroniki oraz krytyki teatrów i literatury. W 1889 roku wszedł w skład redakcji tego pisma, a po odejściu Henryka Elzenberga stał się jego faktycznym redaktorem, pełniąc tę funkcję aż do zamknięcia czasopisma w 1892 roku.

W latach 1898-1903 współpracował z „Gońcem Łódzkim”, gdzie regularnie publikował felieton zatytułowany „Wrażenia artystyczne i literackie”. W wrześniu 1903 roku zakończył swoją współpracę z redakcją „Gońca” i przeszedł do „Rozwoju”, w którym zamieszczał artykuły poświęcone zagadnieniom politycznym, społecznym oraz prawnym.

W 1904 roku ukazał się jego tomik poezji zatytułowany Znużonym, który został wydany w Warszawie. Około 1905 roku przeniósł się do Warszawy, rezygnując z praktyki adwokackiej, aby w pełni poświęcić się dziennikarstwu. Przez wiele lat piastował stanowisko sekretarza redakcji „Gońca Warszawskiego”, gdzie publikował artykuły wstępne, felietony oraz recenzje teatralne.

Karol Łaganowski zmarł w Warszawie 17 kwietnia 1917 roku, a jego ciało spoczywa na cmentarzu Powązkowskim.

---

Oceń: Karol Łaganowski

---