Barbara Głowacka, urodzona 21 lutego 1938 roku w Olkuszu, była wybitną postacią w dziedzinie entomologii. Przez całe swoje życie poświęciła się badaniu owadów, co czyni ją jedną z wielu zasłużonych polskich entomolożek.
Jej kariera naukowa trwała wiele lat, a jej prace przyczyniły się do znacznego wzbogacenia wiedzy na temat tego fascynującego świata. Niestety, 30 września 2023 roku, w Warszawie, Barbara Głowacka odeszła, pozostawiając po sobie trwały ślad w społeczności naukowej.
Życiorys
Barbara Głowacka to wybitna postać, która swoją działalnością wniosła znaczący wkład w dziedzinę ochrony lasów. W 1961 roku uzyskała dyplom na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie, w 1970 roku, obroniła doktorat, co otworzyło jej drzwi do dalszej kariery naukowej.
W 1988 roku Głowacka habilitowała się w renomowanym Instytucie Badawczym Leśnictwa. W 1996 roku zdobyła tytuł profesora, co stanowiło ukoronowanie jej dotychczasowych osiągnięć akademickich.
Kierowała Pracownią Metod Biologicznych i Chemicznych Zakładu Ochrony Lasu w tymże instytucie, prowadząc badania oraz rozwijając metody ochrony zasobów leśnych. W latach 1994–1997 pełniła rolę zastępcy przewodniczącego Rady Naukowej IBL, a od 1995 do 2000 roku działała jako zastępca przewodniczącego grupy roboczej IUFO, której celem było integrowane zwalczanie leśnych owadów liściożernych.
Praca naukowa
Barbara Głowacka była wybitną specjalistką w dziedzinie entomologii leśnej, w szczególności skupiającą się na metodach obrony lasów przed szkodliwymi owadami. W swoich badaniach zajmowała się zarówno biologicznymi, jak i chemicznymi aspektami ochrony drzewostanów.
Jednym z kluczowych obszarów jej działalności było badanie skutków stosowania różnych zabiegów mających na celu zwalczanie szkodników, a w szczególności ich wpływu na entomofaunę pożyteczną. Dodatkowo, Głowacka analizowała procesy zanikania insektycydów w ekosystemie leśnym oraz role mikroorganizmów przyczyniających się do rozwoju chorób u owadów leśnych.
Kolejnym znaczącym osiągnięciem jej pracy było identyfikowanie patogenów, które wywołują epizootie wśród szkodliwych owadów, co pozwalało na lepsze zrozumienie dynamiki ich populacji w lasach. Oceniała również potencjał nowych insektycydów, dostosowanych do potrzeby ochrony leśnych ekosystemów.
Nagrody i odznaczenia
Barbara Głowacka jest osobą, której kariera zawodowa została naznaczona licznymi nagrodami i odznaczeniami, za jej niezwykłe osiągnięcia i wkład w rozwój nauk rolno-leśnych oraz ochrony środowiska.
- srebrny Krzyż Zasługi (1989),
- złoty Krzyż Zasługi (1997),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2004),
- nagroda Wydziału Nauk Rolnych i Leśnych Polskiej Akademii Nauk (1974),
- nagroda Zespołowa Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (1984 i 1985),
- nagrody Zespołowe Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (1994, 1995 i 1997),
- srebrna (1990) i złota (1994) odznaka honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej”,
- medal Instytutu Badań Leśnictwa (1990).
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 05.10.2024 r.]
- Sprawozdanie końcowe z realizacji tematu badawczego pt. „Ocena wpływu insektycydów stosowanych w zabiegach agrolotniczych na owady nie będące celem zwalczania” wykonanego na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych w ramach umowy nr EO-2717-36/12 z dnia 11.12.2012 r.
- Wiadomości Entomologiczne, tom XX, suplement: Almanach entomologów polskich XX wieku, wyd. Poznań 2001 r., s. 64
- M.P. z 2004 r. nr 39, poz. 681
- M.P. z 1997 r. nr 39, poz. 392
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Krystyna Zgrzebnicka | Wojciech Rotarski | Marcin Bylica | Wiesław Opalski | Józef Lamer | Wiesław Banyś | Jerzy Kłapciński | Marcin Biem | Ewa SowaOceń: Barbara Głowacka