Jerzy Kłapciński to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej geologii. Urodził się 18 kwietnia 1925 roku w Olkuszu, a jego działalność naukowa miała znaczący wpływ na rozwój tej dziedziny w Polsce. W ciągu swojej kariery był nie tylko znakomitym geologiem, ale także zasłużonym wykładowcą na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie przekazywał swoją wiedzę i pasję kolejnym pokoleniom studentów.
Jego prace naukowe oraz zaangażowanie w działalność edukacyjną przyczyniły się do umocnienia pozycji geologii w polskiej nauce.
Życiorys
Jerzy Kłapciński urodził się 18 kwietnia 1925 roku w Olkuszu. W czasie II wojny światowej, gdy trwała niemiecka okupacja, podjął pracę jako robotnik w Olkuskiej Fabryce Naczyń Emaliowanych. W tym okresie, od stycznia 1940 roku, niemieckie władze zadecydowały o zakazie dla Polaków dalszej edukacji ponadpodstawowej, co skutkowało zamknięciem gimnazjum, do którego uczęszczał. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, Jerzy Kłapciński odbył dwuletnią służbę wojskową, a w 1947 roku podjął naukę w liceum w Trzebnicy.
Ukończywszy szkołę średnią, w 1950 roku rozpoczął studia geologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Jako student, już w 1953 roku, rozpoczął pracę w Katedrze Geologii Stratygraficznej UWr w charakterze zastępcy asystenta. W 1955 roku zdobył dyplom ukończenia studiów i awansował na asystenta, a zaledwie rok później, w 1956 roku, stał się starszym asystentem.
W 1960 roku uzyskał doktorat, co otworzyło przed nim nowe możliwości zawodowe, prowadząc go do stopnia adiunkta. Dziewięć lat później, w 1969 roku, habilitował się, a w 1984 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W roku 1995 został natomiast profesor zwyczajnym. W latach 1982–1984 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Nauk Geologicznych UWr, a następnie do 1995 roku kierował Zakładem Geologii Stratygraficznej tej samej instytucji.
Jerzy Kłapciński koncentrował swoje badania na obszarze monokliny przedsudeckiej. Jego prace dotyczyły szerokiego zakresu zagadnień związanych ze stratygrafią oraz paleogeografią permu i triasu. Był autorem ponad 60 publikacji, a także współautorem około 90 opracowań geologicznych. Jego inicjatywa doprowadziła do powstania Atlasu obszaru miedzionośnego (monoklina przedsudecka), co stanowiło ważny wkład w rozwój badań geologicznych w Polsce. Dodatkowo, był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
Ostatecznie, Jerzy Kłapciński został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu, pozostawiając po sobie znaczący dorobek naukowy i edukacyjny.
Odznaczenia
Jerzy Kłapciński zdobył wiele prestiżowych odznaczeń, które doceniają jego wkład w różne dziedziny. Poniżej przedstawiono listę najważniejszych z nich:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- nagroda Ministra Edukacji Narodowej (dwukrotnie),
- Srebrny Medal Zasłużony dla Geologii Polskiej,
- nagroda naukowa Polskiego Towarzystwa Geologicznego im. Ludwika Zejsznera.
Przypisy
- Uniwersyteckie zaduszki 2016 — nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 22.10.2016 r. [dostęp 20.11.2016 r.]
- a b c d KRONIKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GEOLOGICZNEGO 65. s. 1. [dostęp 30.01.2017 r.]
- Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Marcin Biem | Ewa Sowa | Barbara Głowacka | Krystyna Zgrzebnicka | Wojciech Rotarski | Marcin Bylica | Wiesław Opalski | Józef Lamer | Wiesław BanyśOceń: Jerzy Kłapciński