Wiesław Opalski, urodzony 29 czerwca 1905 roku w Olkuszu, to wybitna postać w dziedzinie nauk astronomicznych. Jako profesor doktor habilitowany wyróżnił się w badaniach związanych z astronomią geodezyjną. Jego osiągnięcia i wkład w rozwój tej dziedziny są niezwykle istotne.
Opalski zmarł 6 października 1982 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej nauce.
Życiorys
Wiesław Opalski, po ukończeniu matury w Olkuszu w 1923 roku, rozpoczął swoje studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Uzyskał świadectwo I egzaminu dyplomowego w 1926 roku. Następnie kształcił się na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w 1931 roku.
Po zakończeniu służby wojskowej, w latach 1932–1933, podjął pracę jako wolontariusz w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W kolejnych latach, od 1933 do 1934, pracował w Instytucie Meteorologicznym, a od 1934 do 1939 roku w Zakładzie Astronomii Praktycznej Politechniki Warszawskiej, gdzie piastował stanowisko asystenta. Od 1935 roku awansował na starszego asystenta.
W okresie II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, gdzie odniósł rany podczas bitwy pod Kobryniem. Po tym wydarzeniu trafił do Oflagu XII A w Hadamar, a następnie do Oflagu VII A w Murnau, gdzie przebywał aż do zakończenia wojny. W czasie niewoli oraz po jej zakończeniu organizował kursy z zakresu topografii, matematyki i astronomii.
W 1947 roku Wiesław Opalski wrócił do Polski i w 1948 roku obronił doktorat na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej, opierając go na swoich odkrytych przedwojennych obserwacjach. Po krótkim okresie pracy w Głównym Urzędzie Miar wrócił do Politechniki na stanowisko starszego asystenta w Katedrze Astronomii Geodezyjnej.
Od 1955 roku Opalski pracował jako docent, a w tym samym roku przejął kierownictwo Katedry Astronomii Geodezyjnej. W latach 1955–1958 sprawował również funkcję prodziekana Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. W 1973 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, a po przejściu na emeryturę w 1975 roku zaprzestał aktywnej działalności zawodowej.
Zmarł w 1982 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Bródnowskim (kw. 69F-2-1). Przez swoją karierę opublikował około 40 prac naukowych, a także stworzył akademicki podręcznik „Astronomia Geodezyjna”. Wspierał rozwój młodych naukowców, promując 8 doktorów nauk technicznych w dziedzinie geodezji.
Zainteresowania naukowe
Wiesław Opalski był pasjonatem nauki, szczególnie w obszarze określania współrzędnych geograficznych. Jego badania obejmowały analizę metody astronomiczno-geodezyjnej Z. Czerskiego, co przyczyniło się do rozwoju tej dziedziny.
W szczególności zajmował się wyznaczaniem długości oraz szerokości geograficznej, a także bezpośrednimi metodami określania azymutu. Istotnym elementem jego pracy były również zagadnienia związane z wykorzystaniem narzędzi geodezyjnych.
Wśród jego osiągnięć warto podkreślić organizację budowy Obserwatorium Astronomiczno-Geodezyjnego Politechniki Warszawskiej, które znajduje się w Józefosławiu, co miało na celu wzmocnienie badań naukowych w tej dziedzinie.
Przypisy
- Historia Obserwatorium Astronomiczno – Geodezyjnego w Józefosławiu. [dostęp 14.04.2013 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Józef Lamer | Wiesław Banyś | Jerzy Kłapciński | Marcin Biem | Ewa Sowa | Barbara Głowacka | Krystyna Zgrzebnicka | Wojciech Rotarski | Marcin BylicaOceń: Wiesław Opalski